PARK KRAJOBRAZOWY GÓR OPAWSKICH

W 1988 r. ze względu na te liczne walory przyrodnicze i krajobrazowe oraz ich ochronę na terenie Gór Opawskich utworzony został Park Krajobrazowy, który zajmuje powierzchnię 4625 ha, a jego otulina 5445 ha.

Rezerwat "Bukowy Las"	Rezerwat "Nad Bystrym"	Sztolnia w rezerwacie "Las Bukowy"

Na terenie Kopy Biskupiej zaprojektowano i utworzono rezerwat obszaru leśnego Cichej Kotliny. Głównym celem jest ochrona lasu mieszanego górskiego o zróżnicowanej strukturze wiekowej i gatunkowej oraz dobrze wykształconego drzewostanu bukowego.

Rezerwat położony jest w dolinie Bystrego Potoku, na zachodnim zboczu Srebrnej Kopy i północno-zachodnim zboczu Góry Zamkowej.

Zachodnią granicę rezerwatu stanowi Bystry Potok. Wysokość bezwzględna tego terenu wynosi od 400 m n.p.m. do 660 m n.p.m.

Północna część rezerwatu to stromy stok opadający w kierunku Bystrego Potoku. Porasta go las mieszany górski. Występują tu głównie: buk pospolity, dąb szypułkowy, brzoza brodawkowata, świerk pospolity, jodła pospolita, sosna pospolita i modrzew europejski. Wiek drzew wynosi około 100-150 lat.

W Parku Krajobrazowym Góry Opawskie występuje 10 zarejestrowanych pomników przyrody ożywionej, a w najbliższym czasie przewiduje się objąć ochroną pomnikową kolejnych 30 obiektów.

- dwie lipy drobnolistne - po prawej stronie alei prowadzącej do parku podworskiego w Jarnołtówku,

- dwie topole białe - na terenie parku podworskiego w Jarnołtówku,

- lipa drobnolistna - przy drodze prowadzącej na Kopę Biskupią przy budynku nr 182 w Jarnołtówku,

- świerk pospolity - na ścieżce dydaktycznej prowadzącej na Kopę Biskupią przez rezerwat Cicha Dolina.

Buk zwyczajny - pomnik przyrody	Sztolnia - pomnik przyrody	Gwarkowa Pryć - pomnik przyrody	Żabie Oczko - pomnik przyrody

W gminie Głuchołazy proponowane są następujące pomniki przyrody nieożywionej:

- “Karliki” - grupa odsłonięć warstw andelohorskich w kształcie ambony skalnej o powierzchni 100 m² i wysokości 2 m, w drodze z Jarnołtówka na Biskupią Kopę, przy niebieskim szlaku, na wysokości 460 m n.p.m. Skały są silnie sfałdowane i pocięte dużą ilością żyłek mlecznego kwarcu.

- “Gwarkowa Perć” - kamieniołom po eksploatacji łupków w dolinie Bystrego Potoku przy ścieżce dydaktycznej. Wyrobisko zajmuje około 1200 m², wysokość ścian wynosi 10-50 m, widoczne odsłonięcia łupków metapyłowcowo-iłowcowych (łupek dachówkowy). W pobliżu znajduje się zakratowane wejście do zasypanej sztolni, powstałej po eksploatacji szlachetnych kruszczów (złota) i kamieni.

Jest to miejsce występowania rzadkich nietoperzy: podkowca małego, mroczka pozłocistego, nocka rudego i dużego.

- “Karolinki” - grupa odsłonięć skalnych nieciągłych na długości 1500 m, stanowiących północną krawędź doliny Złotego Potoku, leżąca na wysokości 380-427 m n.p.m. niedaleko niebieskiego szlaku. Tworzą one ambony i wychodnie, z których rozpościera się widok na dolinę Złotego Potoku z Jarnołtowkiem i Pokrzywną.

W tej grupie skalnej znajduje się czynny kamieniołom “Dewon” - na ścianie 100-metrowej długości odsłonięcia fyllitów i łupków szarogłazowych.

- “Żabie Oczko” - staw o powierzchni 600 m² pokryty rzęsą, usytuowany na dnie kamieniołomu w rejonie Olszaka na północnej krawędzi doliny Złotego Potoku, okrążony stromymi do 16 m wysokimi ścianami, odsłaniają się tu metapiaskowce z domieszką żwiru i lokalnie z fragmentami metałupków.

- sztolnia po eksploatacji złota znajdująca się przy promenadzie wzdłuż rzeki Białej Głuchołaskiej

- grupa odsłonięć warstw skalnych o powierzchni 2000 m², wysokości do 15 m, przy szosie prowadzącej z Jarnołtówka do Pokrzywnej.