Historia, zabytki

Łącznik po raz pierwszy wymienia spis nuncjusza papieskiego w 1335 r. Nazwa wsi brzmi Lansmicz. Następna wzmianka pochodzi z rejestru archidiecezji opolskiej tzw. Denara św. Piotra (świętopietrze) z 1447 r. wieś figuruje w nim jako Lancznik. W 1534r. nosi nazwę Luntznitzha, a następnie Lonschnik, po 1936 r. w ramach hitlerowskiej kampanii zmian nazw - Wiesengrund. Nazwa wsi pochodzi od wyrazów łąka, łączny. Wieś posiada układ przestrzenny wsi wielodrożnej.

Dokładne odtworzenie pierwotnego wyglądu Łącznika jest niemożliwe ze względu na brak danych z przeszłości.

Kościół

-

Najstarszym zabytkiem jest kościół parafialny pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Maryji Panny. Po raz pierwszy wzmiankowany w 1335 r.- nuncjusz papieski Galhard de Carceribus w spisie dzisięcin wymienia parafię Łącznik.

W 1718 r. rozebrano - oprócz prezbiterium - dotychczasowy kościół. W latach 1720 - 1723 wybudowano w stylu barokowym nową okazałą świątynię. W 1761 r. barokowe wnętrze kościoła znakomicie uzupełnił swym malarstwem Franciszek Sebastiani. Zniszczoną polichromię tego artysty odnowił w latach 1921 - 1924 malarz Klimek. Przedstawia ona sceny maryjne i różańcowe. W zakrystii znajduje się neoromańska szafka z wprawionymi medalionami namalowanymi na drewnie z przełomu XVI i XVII w. Z XVIII w. jest obraz Nawiedzenia, obraz św. Walentego, wota srebrne, krucyfiksy, lawatarz cynowy i ambona z płaskorzeźbami Chrystusa Siewcy i Jana Chrzciciela. Ołtarz główny, dwa boczne i ambona są w znacznej mierze odtworzone ok. roku 1930.

Obraz św. Walentego z VIII w.

Fragment barokowego obrazu - w tle zamek w Chrzelicach.

Witraże wykonane przez dworską pracownię artystyczną Fr. Mayera w Monachium.

Kościół poniósł poważne straty w wyniku pożaru, który wybuchł w nim w 1859 r. Ogień strawił kościół, wieżę i dzwonnicę. Odbudowę świątyni ukończono w 1877 r.: przedłużono nawę, wybudowano wieżę, w wyniku czego budynek ten utracił częściowo cechy stylu barokowego. Kościół otoczony jest częściowo murem, w którego północno- zachodnim narożniku znajduje się kostnica z XIX w.