Testament
Testament upowszechnił się zwłaszcza w kręgach mieszczan , ponieważ często myślano o śmierci i przygotowywano się do niej. Testament był aktem prawnym. Był on spisywany przy świadkach. W dniu śmierci w domu zmarłego zbierała się rodzina , znajomi , a także żebracy.
Były to " puste wieczory ", których zwyczajem było opłakiwanie zmarłego. W kościele odprawiano mszę świętą, następnie żałobnicy udawali się na cmentarz. Groby samobójców , denatów i przestępców znajdowały się na uboczu. Uroczystości kończono stypą , która często kończyła się pijatyką lub bójką.
Uroczystości pogrzebowe książąt rozpoczynały się przeniesieniem okrytych kierem mar ze zwłokami do kościoła farnego. Na czele procesji kroczył nowy książę z rycerstwem , wdowa ze swym dworem , rada miejska w Brzegu i jej przedstawiciele z innych miast , duchowieństwo , rodzina księcia. Zwłoki chowano trzeciego dnia po śmierci, umieszczając trumnę w krypcie książęcej. Czasami po kilku miesiącach umieszczano księcia w drewnianej trumnie, a potem zamykano ją w trumnie metalowej.
ŚMIERĆ W KULTURZE ŻYDOWSKIEJ
Uważano , że nikt nie powinien umierać w samotności, więc przy łożu konającego przez cały czas ktoś przebywał . Po śmierci nieboszczyka kładziono na lnianym całunie , myto i nacierano wonnościami. Potem następował obrzęd oczyszczenia zmarłego. Przez siedem dni żałoby nie można było się myć , golić , jeść mięsa , pić wina .
EGZEKUCJE
Egzekucje na rynku miejskim gromadziły się tłumy ciekawskich. Rozkoszowali się oni widokiem okrutnych kar. Były one przewidziane w ówczesnym prawie. Złodziei przeważnie wieszano , morderców ścinano , czarownice palono na stosie , a kobiety , które zabiły swoje dzieci - topiono.
Kary za drobne przestępstwa również wzbudzały zaciekawienie. Kary śmierci wykonywał kat.