Myszołów zwyczajny

	Cechy rozpoznawcze: ogon niezbyt długi i zaokrąglony, znaczony podobnie jak spodnia strona skrzydeł w drobniejsze, poprzeczne prążki.Ubarwienie zmienne:brązowe, szarobrązowe lub rdzawe, ciemne.Ciemna plama pod skrzydłami nie zaznacza się tak wyraźnie jak u myszołowa włochatago.Skok nieopierzony.Oko nigdy nie jest ognistożółte.Lot jest dość powolny i ociężały.Głos: przeciągłe gwizdy. Na terenie całej Polski wszędzie pospolity w lasach poprzerywanych polami i łakami.Głosy:płaczliwe, gwiżdżące hije.Pożywienie: przede wszystkim myszy i norniki, rzadziej szczury, chomiki, krety, żaby, węże, poza tym chore i osłabione ptaki i ssaki wielkości bażanta i królika.
	Gniazdo:od spodu uwite z gałęzi, wewnątrz wysłane wrzosem, trawą lub sierścią zwierząt, umieszczone wysoko w koronie drzew.Jaja:2-4, białe mniej lub więcej upstrzone szarofioletowymi,żółtawymi, rdzawymi i ciemnobrązowymi plamami.Przylot w końcu lutego lub w marcu, odlot w końcu września lub w październiku.Dość często zimuje w kraju.Wymiary:długość całego ciała 51- 55 cm, rozpiętość skrzydeł 117-123 cm, skrzydło złożone 37-43 cm, ogon 21-24 cm,waga 1000g.