Brama Ziębicka. Wzniesiona  ok. poł. XIV w. Przekształcona ok. 1600. Odnawiana w XIX i XX w. Gotycka, przekształcona w renesansie. Murowana z cegły o układzie polskim z użyciem zendrówki, otynkowana. Kwadratowa, z nowszym przejściem w przyziemiu. Na zewnątrz ujęta w narożnikach boniowaniem w tynku. Okienka szczelinowe oraz w górnej części zamknięte odcinkowo. Od pn. wykusz na dwóch kamiennych wspornikach. W zwieńczeniu attyka rozczłonkowana półkoliście zamkniętymi arkadkami na palisterkach. W górnej strefie grzebień złozony z postumentów z półkolistymi płycinkami, połączonych trójkątnymi szczycikami; na postumentach sterczyny zwieńczone trójkątnie, ujęte po bokach elementami ćwierćkolistymi.