W sylwecie Chełmu można wyodrębnić kilka kulminacji. W jednej trzeciej całego garbu, w części północno- zachodniej wznosi się najwyższa kulminacja- Góra Św. Anny. Tworzy ją szczątkowy bazaltowy nek wulkaniczny, który swym profilem nadaje naszej górze ciekawy wygląd nieczynnego wulkanu.
Największe wrażenie sprawia widok Chełmu oglądany od strony południowo- zachodniej, bo po tej stronie stanowi on potężny próg krawędzi erozyjnej opadajacej stromo ku Dolinie Odry. Różnica poziomu terenu wynosi tu od 80 do 170 m wysokości względnej. W odniesieniu do poszczególnych miejscowości położonych wzdłuż podnóża stoku zachodniego
i odpowiednich punktów przeciwległych na grzbiecie, różnica terenu wynosi:

Jasiona .............200 m npm - Kamienna Góra............326 m npm
Żyrowa..............219 m npm- Wysocki Las.................326 m npm
Zdzieszowice.....185 m npm - Góra sw.Anny...............400 m npm
Leśnica..............205 m npm - Stoki.............................308 m npm
Zalesie...............205 m npm - Czarnocin......................314 m npm

Północne stoki Chełmu opadają łagodnie ku Nizinie Śląskiej, w kierunku wschodnim grzbiet przechodzi stopniowo
w Obniżenie Kłodnickie i Nizinę Kozielską.
Grzbiet Chełmu oglądany z daleka przypomina kształtem jakby nierówno napiety łuk, ale w rzeczywistości jest on rozczłonkowany przez doliny i siodła.Wzniesieniem najbardziej wysuniętym na północny zachód jest Kamienna Góra (326 m npm) koło Ligoty Dolnej. Od sąsiedniego wzniesienia, którym jest Biesiec (350 m npm), oddziela ją siodłowe obniżenie
o wys. 256 m npm. Biesiec i następujący po nim teren płaskowyżu z Wysockim Lasem (385 m npm) stanowią największą bryłę w całym łańcuchu Chełma. Pomiędzy płaskowyżem a największą kulminacją garbu tzn Górą Św. Anny (400 m npm) przebiega kolejne obniżenie terenu. Jest nim dolina zwana Krowiakiem. Bierze ona początek koło wsi Wysoka położonej na wschodnim stoku wzniesienia. Tam wysokość Krowiaka wynosi 320 m npm. Biegnąc w kierunku zachodnim po 2 km obniża się do 230 m npm. Góra Św. Anny obniża się dość stromo w kierunku wschodnim przechodząc w odległości 2 km od szczytu w Dolinę Poręby. Ta w swej części wschodniej ma wysokość 302 m npm, a po 3 km przebiegając w kierunku zachodnim opada do 250 m npm. Dolina Łąckiej Wody stanowi kolejne obniżenie terenu. Położona jest między wzniesieniem Czarnocinu (314 m npm), a Bukowym Borem. Długość doliny wynosi ok. 4 km. Jej poziom obniża się
z 290 m npm w części wschodniej do 258 m npm po stronie zachodniej. Dalsze siodłowe obniżenia występują również na linii
miejscowości: Zalesie > Klucz > Oleszka oraz Stary Ujazd > Zimna Wódka.

Załączony poniżej schemat przekroju pionowego głównego masywu Chełmu obrazuje różnice poziomu tego terenu.

Bardzo oryginalna jest rzeźba powierzchni terenu na stokach zachodnich. Są tu charakterystyczne wąwozy i parowy. Geolodzy naliczyli ich ich ponad 100. Pochodzenie tych form związane jest z procesem krasowienia skał, który modeluje powierzchnię stoków. Suche parowy drążone są przez wody opadowe zwłaszcza wiosną. Wody płynące kruszą
i rozpuszczają podłoże, rzeźbią i żłobią glebę oraz skałę. W partiach leśnych tworzą malowniczą i fantastyczną rzeźbę terenu, a przede wszyskim niezwykle urozmaiconą.
Na takie ukształtowanie terenu Masywu Chełmskiego wpłynęła ciekawa budowa geologiczna.