Od urodzenia mieszka w Nysie. Z zawodu inżynier budownictwa lądowego – ukończyła Wyższą Szkołę Inżynierską w Opolu i podyplomowe Studium Prawa Inwestycyjnego na Uniwersytecie Wrocławskim. Pracuje jako urzędnik w Starostwie Powiatowym w Nysie.

Pisanie wierszy traktuje jako rozrywkę, często jest to satyra na otaczającą rzeczywistość. 

Jest członkiem Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury woj. opolskiego z siedzibą w Nysie, gdzie pełni funkcję sekretarza.

        Przechodniu, w biegu szalonym                             

        mijasz mnie i odwracasz głowę

        - ale w drugą stronę.                       

        Jeszcze żyje,                                         

        a już mnie tu nie ma.                             

        Może ostatni odlot zostawił 

        wśród was tylko moje ciało,                

        a dusza błąka się w przestrzeni …       

        samotna, porzucona przez bliskich

        jak zdeptany kapeć. 

        Wiruje w obłokach    

        do krainy słońca                                                             

        i marzy…                                                                   

        o przychylnym wietrze,

        o powrocie na ziemię 

        w ciało homo novus.

        Więc, ty przechodniu zatrzymaj się.  

        Zabierz mnie w nowe życie                                     

        - twoją lepszą drogą 

                                                                     W matni

                                                       Uciekając od realiów życia

                                                         znalazłeś swoją oazę

                                                         - miejsce przyjemności

                                                         Tutaj po pierwszej i następnej

                                                         Dawcę napoju odlotowego „Hery”

                                                         Uniosłeś się niczym Ikar

                                                         Wyżyny fantazji

                                                         Twój odlot trwał krótko,

                                                         Utraciłeś swoje skrzydła 

                                                         W dokuczliwym zjawisku głodu

                                                         Próbujesz lądować na ziemi.

                                                         Twoje nogi nie mogą jej dotknąć.

                                                         Wpadłeś w pułapkę 

                                                         Z której nie jest prosto wyjść.

                                               Miotasz się niczym mucha w pajęczej sieci,

                                                         Nad którą czyha krwiopijczy pająk. 

                                                         Jesteś osaczony, twoje siły słabną  

                                                         Czekasz na pomocną dłoń,

                                                         Która wyplącze cię z tej matni.

                                                         Jeśli jej nie znajdziesz

                                                         Trafisz w otchłań wieczności.

Powrót