Parafia p.w. św. Rocha.
Do parafii Tułowice należą
:Tułowice, Małe Tułowice, Skarbiszowice, Szydłów, Ligota
Tułowicka i Goszczowice.W parafii są cztery kościoły: w
Szydłowie, Goszczowicach i dwa w Tułowicach.
Proboszczem jest ksiądz Norbert Niestrój, który ma do pomocy
wikarych: ks. Mariana Stokłosę i ks. Piotra Białosa.
Parafia w rejestrze świętopietrza wzmiankowana jest w 1447
roku, wówczas jako parafia św. Katarzynty w Tułowicach.
Tułowice wtedy były maleńką wioską. W okresie Reformacji
Tułowice należały do parafii Prądy, a od XVII w znowu mają
własnego proboszcza. Ludność była w wiekszości wyznania
rzymsko - katolickiego. Kościół pierwotny był drewniany.W
czasie częstych wojen uległ zniszczeniu. Z kroniki hrabiow
Frankenbergów możemy wyczytać:.."Wybudowałem nowy
kościół w Tułowicach. Stary, p.w. św. Katarzyny znajdujący
w innym miejscu wioski, był tak rozsypujący się, że od lat
nabożeństwa były odprawiane w zamkowej kaplicy ..."(wiek
XVIII).
Obecny kościół parafialny wybudowano w latach 1829 - 1840 w
stylu bazylikowym.
Wygląd kościoła z opisu w kronice hrabiego:"...Ołtarz
trzy skrzydłowy, Najświętsza Maryja z Dzieciątkiem Jezus w
niebiańskiej chwale-na głównym ołtarzu, św.Jadwiga i św
.Roch, który jest patronem kościoła- jako ołtarze boczne.
...Ołtarz rzeżbiony w stylu romańskim i ambona dębowa,
prezbiterium zostało zaślepione, drewniany sufit nowy
pomalowanymi konsolami, wejście główne wyłożone
marmurowanymi płytkami.."
Kościół parafialny p. w. św. Rocha z 1948 r. oraz z 1995 r. w czasie peregrynacji kopii obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej
W roku 1889 Erhard Schlegelmilch (właściciel
fabryki porcelany w Tułowicach) ściąga do Tułowic fachowców
z Suhl w Turyngi, którzy są ewangalikami.W związku z tym
wybudowano szkołę (1909 r.) oraz kościół ewangelicki (1913
r. ), ktróy przyozdabiała cebulowa wieża z kogutem wiatrów .
W wieży znajdowały się zegar i trzy dzwony. Na ganku
kościoła, które były dżwigane przez dwie kolumny, znajdował
sie napis:"Przybądzcie do Mnie strudzeni i objuczeni, chcę
was pokrzepić". W środku malowidła na suficie
przedstawiały czterech apostołów w postaci zwierząt ( lwa,
orła, byka i baranka). Po lewej steonie stoją dwie kolumny
zwieńczone głowami aniołów, dżwigające całą
konstrukcję.Ołtarz był ozdobiony szlifowanym marmurowym
krzyżem, nad nim zdnajduje się owalne okno, przez które Pan
Bóg błogosławił swa ręką. Naprzeciw ołtarza
znajduje się empora z organami a obok owalne okno z dwoma
muzykującymi aniołami.. Na prawo była ambona i trzy
przepiękne okna, na których znajdowały się postacie
naturalnej wielkości: Jezus i Maryja i dzieciątko w stajni
Betlejemskiej, ukrzyżowanie Jezusa z Maryją i Janem ,oraz
zmartwychwstanie Jezusa z chorągwią.Po drugiej stronie dwa okna
przedstawiające siewcę z przypowieści, oraz Jezusa
błogosławiącego dzieci.
W wybudowanej obok kościoła plebani, jako pierwszy zamieszkał
pastor Stiller z rodziną.Ostatnim duszpasterzem był pastor
Kiuntke, przez pewien czas zastępował go pastor z Niemodlina,
Backer.
W 1945 r. przybyli Rosjanie. Kościół i cmentarz zostały
zdewastowane. Kościół ewangelicki przez długie lata stał
opustoszały.Dopiero w 1990 r.staraniem władz kościelnych, po
odrestaurowaniu, kościół został poświęcony jako świątynia
katolicka p.w. Zmartwychwstania Pańskiego.
Zycie parafian, obu wyznań, przed II wojną
było harmonijne. Przed wybudowaniem cmentarza ewangelickiego,
katolików i ewangelików chowano na, cmentarzu katolickim
.Istniał chór kościelny prowadzony przez nauczyciela (
katolickiej szkoły powstałej w XVII w) Hiller.Powstało Męskie
Towarzystwo Śpiewacze "Frohsinn", Katolickie
Stowarzyszenie Nauczycieli, Katolicki Związek Kobiet i wiele
innych katolickich towarzystw. Ostatnim proboszczem przed II
wojną był ks. Józef Forster, wikariuszami: ks. K. Kasig i ks.
A. Heinze.
Księgi metrykalne chrztów, ślubów zgonów dla Tułowic
istnieją od 1714 r. i znajdują się w kancelarii parafialnej w
Tułowicach.
Po II wojnie do Tułowic zaczeli napływać wyśedleńcy zza
Buga, z Wołynia i części z diecezji lwowskiej. Ci ostatni
osiedlili się w Ligocie Tułowickiej, pierwsi w Tułowicach ,
Szczebrachcicach (obecnie Skarbiszowice) i
Goszczycach(Goszczowice). Filia Prądy została z parafii
wydzielona z powodu odległości dzielącej ją z parafią.
W roku 1947 było 1470 katolików i 19 ewangelików, zaś już w
1956 liczba dusz w parafii Tułowice przekroczyła 3 tysiące.
Od pażdziernika 1956 r.po zwolnieniu ks. Prymasa Stefana
Wyszyńskiego nauczanie religii powraca ponownie do szkół, ale
siostry Franciszkanki (sprowadzone w 1952 r. na organistówkę,
po exmitowaniu przez władze gminne w 1949 r. z Domu Starców
pracujące tam przez 60 lat Siostry Boromeuszki ) zwolnione z
obozu nie wróciły już do Tułowic. Wiosną 1958 r. odebrano
proboszczowi ks. Jakubowi Zakrzewskiemu 5 ha roli plebańskiej, w
1960 r. organistówkę. Towarzystwo Szkoły Świeckiej w
Tułowicach zwolniło księdza proboszcza z nauczania religii w
szkole w Tułowicach. Dzieci uczą się religii w kościele .
Był to czas trudny dla Kościoła.
W latach siedemdzisiątych, w których rozbudowano Zakłady
Porcelitu Stołowego , wybudowano osiedle mieszkaniowe i coraz
więcej ludzi napływało " za chlebem".. W związku z
tym zmieniało się oblicze parafii. W 1976 r. proboszczem
zostaje ks. Edmund Podzielny, a do pomocy Biskup Opolski deleguje
ks. wikarego Jana Czekańskiego. Prężnie działa powstała
grupa Rodzin Szensztackich, dzieci i młodzież przy kościele
znalazły swoją przystań. Podjęto decyzę o rozpoczęciu
budowy domu katechetycznego i w 1986 r. zostaje oddany do użytku
parafian.
Od 1985 r. po dziś dzień proboszczem jest ks. Norbert
Niestrój. Ks. proboszcz staje na czele społecznego komitetu
budowy drogi do kościoła.Obecnie wygodnie można dojechać do
kościoła i na cmentarz. We współpracy z Radą Gminy Tułowice
oddano do użytku odnowioną kaplicę pogrzebową z chłodnią i
pięknym obejściem .Wokół uroczego kościółka w Szydłowie
wyłożono kostkę brukową, a na cmentarzu w Tułowicach alejki.
W kościele parafialnym na 160 rocznicę i w kościele
Zmartwychwstania P. na 10 rocznicę poświęcenia kościołów
dano nowe okna z pięknymi witrażami i nowe ogrzewanie olejowe,
w kościele Zmartwychwstwnia P. dzwony elektryczne, przy
kościele parafialnym płot z kraty
kutej oraz dosadzono iglaki i róże.
Wszystko, co dzieje się w parafii Tułowice to praca
pokoleń.Jest to zasługą kolejnych duszpasterzy i parafian.
Z tej parafii wywodzą się dwie siostry zakonne i pięciu
księży : ks.Eugeniusz Niedzielski ( 1974 r. ), ks. Kazimierz
Szczepanik (1986 r.), ks. Zbigniew Wnękowicz (1986 r.), ks. Emil
Biernat (1987 r.), ks. Jan Rosiek (1989 r.)
Przy parafii działają grupy : ministrantów, marianek, Róże
Żywego Różańca, Rodziny Szensztackie, Katolicka Odnowa w
Duchu Świętym ,parafialny Zespół Caritas, oraz Rada
Parafialna.
Obecnie w Tułowicach jest - 3977 katolitów, Małych Tułowicach
- 180, Ligocie Tułowickiej - 147, Skarbiszowicach - 185,
Goszczowicach - 255, Szydłowie - 384 katolików.
Budowniczy kościoła p.w. ś.w. Rocha to ks.Tomasz Dworaczyk (
mając 46 lat zmarł 1942 r.)
Proboszczami po II wojnie byli:
Od 1.X. 194 5 r. ks. Franciszek Wyszatycki ( wysiedleniec z
diecezji lwowskiej),
Do 20.VI. 1946 r. przebywali na terenie parafii również tubylcy
- Niemcy i dla nich praktyki religijne spełniał ks. Alfred
Heinze. W listopadzie 1946 r. ks. Wyszatycki opuścił parafię
na własną prośbę, tymczasowo parafię obsługuje z Niemodlina
ks. Stanisław Woronowicz.
W styczniu 1947 r. proboszczem został administrator z Wierzbia
ks. Piotr Łowejko, który oskarżony przez parafian o
wystąpienia przeciwrządowe zostaje aresztowany 22.06.1947 r. i
skazany na 3 lata więzienia. Parafię ponownie obsługuje ks.
Woeonowicz z Niemodlina.
27.08.1947 r. proboszczem zostaje ks. Jakub Zakrzewski., a po 29
latach żegnają go parafianie odchodzącego do Boguszyc koło
Opola.
Od 19.08.1976 r.ks.Edmund Podzielny zostaje proboszczem do
28.08.1985 r.przechodząc do parafii Kluczbork.
I tak od tego dnia , od 15 lat z woli biskupa proboszczem jest
ks. Noebert Niestrój.
Wikarymi w naszej parafii byli : ks Rudolf Kuś, ks. Norbert
Waler, ks. Julian Skowroński, ks. Jan Czekański, ks. Jan Konik,
ks. Norbert Widok, ks. Wiesłow Siwik, ks. Henryk Waindzioch, ks.
Zbigniew Zalewski, ks. Jerzy Mądry, ks. Norbet Kokot, ks. Jan
Wolnik, ks. Waldemar Chudala, ks. Piotr Burczyk, ks. Alojzy
Nowak.