Wioska Barut istnieje od r. 1802. Obecnie zamieszkuje ją sześciuset czterdziestu jeden obywateli.  Zasłynęła w ostatnich latach odnalezieniem w okolicy stawu Hubertus miejsca kaźni polskich patriotów. Po wojnie żołnierze Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie wracali do swych domów. Po drodze wielu aresztowano. Niektórzy zamykani byli w więzieniu, które mieściło się w  zamku oddalonym od Barutu o kilometr. Obok zamku była stajnia. Prawdopodobnie zaprowadzono tam aresztantów, po czym stajnię wysadzono z ludźmi w powietrze. Mieszkańcy wiedzieli o tym, lecz w obawie o życie, nikomu tego nie opowiedziano. Po pewnym czasie w prokuraturze w Gliwicach zajęto się tą sprawą. Na miejscu stajni postawiono krzyż z napisem "Gdziekolwiek polegliśmy, polegliśmy za ojczyznę, a nie mieliśmy w niej nawet symbolicznego grobu". Krzyż ten stoi po dziś dzień w Barucie. Zamek istnieje nadal. Pełni on rolę sanatorium dla chorych na nerwicę.

Kaplica w Barucie.